Zo was ik dus glad vergeten, dat het Christoffelpark beperkte openingstijden kent. Vanwege de warmte, want, zo vertelde de receptioniste, anders blijft de ambulance af en aan rijden om door de warmte bezweken bezoekers te helpen of af te voeren. Dan maar geen wandeling. We hadden geen zin om moeilijk te gaan doen, dus we waren ook niet van plan om vroeg uit de veren te komen voor een wandeling. De berg beklimmen was ook niet onze ding. Onze oude onwillige lichaamsscharnieren weerhielden ons daarvan. Dus bezochten we de kust bij Sheta Boka Park. Daar slaan de golven woest tegen de rotsachtige kustlijn, waar ze op een indrukwekkende manier uiteenspatten. De Noordoostpassaat waait er flink en zorgt voor de nodige verkoeling. Die wind waaide overigens een stuk harder dan dat ik me kon herinneren. Later werd dat vermoeden bevestigd door een eilandbewoner. Waarschijnlijk waaide het harder vanwege de beginnende orkaan-tijd.

Verderop bevindt zich Westpunt. We besloten onze trip voort te zetten om daar een kijkje te gaan nemen.