Draken, veren en vuur

Een deel van het huisvuil werd net buiten de tuin verbrand. De rest verdween in een voormalig olievat, dat als vuilnisbak diende. Het vat werd volgens mij maar een keer in de maand geleegd. Dat vuurtje stoken maakte op zich weer ideeën bij ons los. Die varieerden van stokbrood bakken tot gevogelte roosteren. Meel haalden we in een winkeltje bij de Gosiweg ter hoogte van de Schuttersweg. Langs die Gosiweg, niet ver van Meijbooms' winkel bevond zich nog een winkeltje. Een houten schuurtje, waar buiten een grote ton met pekelvlees stond. Het vocht deed me denken aan de Keulse pot waar mamma haar snijbonen in deed om tot zoute bonen omgezet te worden voor de winterperiode. Die pot stond op het balkon van onze woning in Leiderdorp. Telkens als ik langs die ton met vlees liep, dacht ik : "Ik eet nooit pekelvlees." Wat een geur zeg! Maar eenmaal terug in Holland, was ik al rap van dit stukje van mijn geloof afgestapt.

Noeste arbeid in de zon

Voordat een vogel geroosterd kan worden, moest ie eerst gevangen worden. Dat deden we met de luchtbuks en als ie niet mee kon (mamma had ogen op haar rug!) met een een trampa. Een zelf gemaakte kooi van dubbeltjes gaas met een ingang. De constructie heeft veel weg van sommige muizenvallen, waarbij de muis wel de ingang weet te vinden maar eenmaal binnen niet meer de uitgang. Met wat kippenvoer werd een spoor uitgezet naar de ingang. En dan moest je gewoon wachten tot de kleine soort duif, totolika, zijn opwachting maakte. Na de vangst werden de beestjes geslacht en boven het vuurtje geroosterd. Dat slachten hadden we van onze opa en meneer Boer geleerd. We kregen geregeld een kip zonder kop in een emmer mee, die we thuis voor consumptie klaar moesten maken.
Ik heb trouwens wel een keer gezien hoe een leguaan in de pan verdween. Die arme 'boomkip' (zo werd ie ook wel genoemd) was er erger aan toe, want zijn pootjes werden eerst op zijn rug gebonden en daarna in een pan kokend water gedaan. Dus weg zwemmen was uitgesloten. Het leek mij dat zo'n Yuana pullen scheet, dus die leguanensoep heb ik niet geproefd. Er zijn twee soorten : de grijze en de groene. Ze hebben veel weg van kleine draken.
Kleurenfoto : met dank aan Jan van B te A.