Navajosweg 11

Na een half jaar brak de grote vakantie aan. Ik was over naar klas 7.Op de Marnix school werden de klassen gewoon doorgenummerd. Na de vakantie moest ik bij de andere ingang zijn. Die was tegenover de Emmakerk aan het Marnixplein. Maar eerst vakantie! O nee, we gingen eerst verhuizen. Van de verhuizing naar hier had ik niet veel meegekregen. Maar dat was dit keer anders. We gingen naar een andere woning, omdat het huis aan de Ilandweg een tijdelijke oplossing was. Op elf uur van ons huis, op nog geen honderd meter lopen afstand, stond ons nieuwe optrekje. Een vrijstaand huis aan de Navajosweg nr 11. We hebben heel wat keren in de zon heen en weer gelopen om de spullen over te brengen.
Onze nieuwe woning had ongeveer dezelfde indeling als die aan de Ilandweg. Alleen was de vorm vierkant en ontbrak een werkhok. Er was wel een schuurtje in de achtertuin. Zo'n schuurtje was erg populair bij veel insecten en kleine hagedissen.

In de voortuin

Aan de voorzijde een veranda met een relatief lange trap. Vanaf de veranda had je zicht op de Emmakerk en de Ilandweg. Na de entree bevond zich links een slaapkamer, waar de jongens sliepen. Daarnaast, richting de achterkant, bevond zich de keuken. Aan de andere kant bevonden zich twee slaapkamers, een douche met toilet en nog een slaapkamer. De middenruimte was de eet- en woonkamer. En onder het huis natuurlijk weer een bassin vol regenwater. In de tuin stond een windmolen die water pompte uit de grond. Dat water werd achter in de tuin opgevangen in twee regentonnen. Een van ons en een van de buren achter ons. Het water werd gebruikt voor de was, als drinkwater voor de honden (van de buren), het wassen van de auto en uiteraard de tuin. We leerden nog zuiniger te zijn met water. Het opgevangen regenwater onder het huis hebben we bij mijn weten nooit gebruikt.
De (onverharde en dus stoffige) Navajosweg liep omhoog naar het St. Ignatiuscollege. Naar beneden ging de weg richting de Arowakenweg en Emmakerk.