Naar de markt

Kever en kids

Op een dag mocht ik mee naar de markt. Mamma had het over de pasar. Ze herkende hier overigens veel dingen die haar aan de oost deden denken. Zoals bloemen, planten, fruit en groenten. Ze voelde zich hier prima thuis en was zelfs van haar zware astma af. We waren in een heel andere wereld terecht gekomen. Een wereld waarin ik nog meer kon genieten van mijn jeugd.
We reden richting de stad en kwamen in een soort grote overdekte ruimte terecht zonder muren. Toen ik alleen al de geur of beter de stank rook, werd ik zowaar misselijk. Wat een lucht! Nadat ik enigszins gewend raakte aan die geur liep ik achter mamma aan de overdekte ruimte binnen. Ik keek mijn moeder aan om mijn gevoel van onwel te laten bevestigen, maar zag bij mamma een enthousiaste blik van herkenning : ze was op haar pasar. Ze gaf me desondanks een paar pepermuntjes.
Ik werd vooral verrast door de onhygiënische manier waarop vlees en vis werden aangeboden : niet  gekoeld, open en bloot en inclusief veel vliegen! Jakkie! Ik stopte maar nog een pepermuntje in mijn mond en zette door. Samen met mamma en ademend door mijn mond maakte ik kennis met de vele soorten groente en fruit. Ze reageerde vaak enthousiast vanwege haar herinneringen. Papaya, granaatappel, echt verse banaantjes, mango's, zuurzak, aubergine, knippa's enz. De zuurzak lijkt op een grote peer maar dan met een stekelige schil. Zo'n boom stond ook in onze tuin. De kinppa (Papiamentu : kenepa) lijkt op de lychee. Ik zag ook hele lange sperziebonen. Die werden kouseband genoemd. Ik was geboeid door de vele soorten vis. Erg interessant allemaal, maar voor mij wel de eerste en laatste keer dat ik daar was. Het laatste pepermuntje verdween in mijn mond en ik zocht al ongeduldig naar een uitgang. Nee, dan liever naar de bootjesmarkt langs de St Annabaai.  Ik had overigens na mijn misselijk makend bezoek geen enkele moeite met het eten van vlees en vis. Dat kwam natuurlijk door de geweldige kookkunsten van mijn mamma.